Renesansna drama u Engleskoj počinje u znaku prevođenja i imitacije grčkih i latinskih dramskih tekstova koji se izvode uglavnom na sveučilištima ili drugim školama. Ljudi koji su prevodili drame iz klasičnih literatura, ili pisali po klasičnom uzoru, bili su većinom studenti visokih škola ili oni koji su te škole već završili, tzv. university wits. Oni su imali vrlo visoko mišljenje o sebi, svom obrazovanju i društvenom statusu koji im je prema njihovu uvjerenju trebao pripadati. Ali »university wits« su uskoro dobili ozbiljne suparnike u »glumcima«, kako su podrugljivo nazivali dramske pisce bez sveučilišne naobrazbe koji su prihvatili postojeće tekstove i onda ih, u stanovitom smislu, pojednostavnili i učinili pristupačnima široj londonskoj publici. Smatrajući »glumce« prijetnjom ne samo svom ugledu nego još više svojoj egzistenciji, »university wits« počinju se o njima izražavati s prezirom i omalovažavanjem. Thomas Nashe piše već godine 1589. o onima »koji nikad nisu nosili univerzitetsku odoru« i ostavlja ih »milosti njihova materinskog jezika i hrani od mrvica s prevodiočeva stola«.
