U radu su korišteni tekstovi sovjetskih kritičara objavljeni u književnim novinama i časopisima krajem dvadesetih i tridesetih godina, predmet kojih su (ponekad tek povod za njih) djela A. Platonova ili pak ličnost autora. Tekstovi ilustriraju književnu sudbinu Platonovijevih djela te i samog pisca, koja je paradigmatična i za druge pisce ovog razdoblja koji se nisu koristili »metodom socijalističkog realizma« (npr. M. Bulgakova), književni život i politiku u SSSR-u 30-tih godina, te apsurdni, ali po djelo i pisca opasan, »socrealistički« pristup kritike djelima koja svojom strukturom osporavaju norme i vrijednosti što ih propisuje »proleterska« književnost i kasnija metoda socijalističkog realizma.
