Odnos žena — muškarac u ranim djelima Alfreda Doblina

Sažetak

U ranim djelima Doblina odnos žena — muškarac ima posebno značenje, a on je do sada jednostrano tumačen, prije svega definiran pojmovima mržnje i borbe spolova, povezan mržnjom prema ocu i kompleksom majke. Pri tome se obično koriste autobiografske izjave autora o njegovom djetinjstvu i mladosti koje se tumače jednostrano i bez kritičnosti. Doblinovo prikazivanje odnosa spolova nikad nije »normalno«, već je uvijek opterećeno konfliktima. Istraživanje je dakle usmjereno u pravcu prikaza prirode ovih konflikata i njihovog svrstavanja u subjektivni i povijesni kontekst. Pri tome se uočavaju i tri osnovna modela odnosa među spolovima: prvo, nesposobnost da se međusobno komunicira i pored magijskog privlačenja, koja se ispoljava u izolaciji i samo se zajedničkom smrću ili bijegom u drugi element može prebroditi; drugo, cijepanje ličnosti i gubljenje njenog identiteta uzrokovano nagonom ka drugom spolu, koji prodire i ometa svojom živahnošću vlastito ja ; treće, bezuslovna seksualnost kao zaštita od udara ljubavi, uz zahtjev za slobodnu ljubav i prostituciju. U sva ova tri modela ponašanja manifestira se otuđenje od svoje okoline i sebe samog. Time se može uspostaviti veza između načina prikazivanja odnosa žena — muškarac i niza problema literature početkom XX stoljeća.