Autorska nevinost/naivnost Johna Fowlesa

Sažetak

Autor ovog rada nudi jedno čitanje romanesknog opusa John Fowlesa koje je podozrivo glede njegova proklamiranog tradicionalizma. Razmatranjem narativne strukture, mehanizama zapleta, odnos fikcije i povijesti, kao i inherentnog poimanja jezika unutar dotičnih romana, a članak se usredotočuje na ono ilo se naziva deziluilzionističkim strategijama Fowlesovih djela. Skrećući pažnju na napuknuća, šavove i indeterminacije, članak čini napor da opravda sumnjičavost prema navodnoj Fowlesovoj autorskoj nevinosti/naivnosti. Značajke na koje autor upućuje u Fowlesovom opusu su sljedeće: upitnost pred moćima jezičke reprezentacije; samorefleksija; intertekstualnost; varijantni završeci romana; paradoksalno ukrštavanje fikcije i stvarnosti; spoznajni skepticizam koji književnost smatra modusom aproprijacije svijeta; aporija fikcije i stvarnosti; iznevjeravanje čitateljevih iščekivanja; problem piščeva odnosa prema stvorenim likovima. Autor podcrtava da njegov pristup ističe tek jednu stranu Fowlesova djela i zaključuje da, mada navedene strategije svjedoče o njegovu umijeću baratanja s recentnim narativnim tendencijama, Fowles se ipak korjenito neodalečuje od liberalno- humanističke matrice engleskog realističkog romana.